het verhaal van Rik

 hallo hier spreekt  de grote broer van Vinnie.

we gaan even terug naar de laatste dag van 2020.

we hadden juist besteld bij het park en laden de auto in om naar de 

sneeuw te vertrekken en vervolgens naar huis te vertrekken.

toen we bij de sneeuw aan kwamen stond er een fille van 7 km en die ging niet vooruit

dus besloten we om een anderen plaats te vinden aan Barak Frituur.

Papa zag een plaats en een wandel pad tussen de takken vol met sneeuw

2 nederlanders volgde ons en een paar minuten later hoorde ik krak ik dacht in mezelf 

het kan toch niet waar zijn ik keek achter me en een hele sneeuwvlaag blies me onver 

ik hoorde dat mama een beetje was geraakt en biutenwesten was en papa die was al 10 meter

verder dus ik stond er toen alleen voor en rukte de loodzware stam van vinnie en mama en de

eerste 5 seconden reageerde vinnie niet ik dacht dat het gedaan was met hem maar ik gaf de moed

niet op ondertussen was papa er al en dus ik chekte of hij nog een hartslag had bij zijn hart voelde ik

 niets en ben direct naar zijn pols gegaan en daar voelde ik wel een hartslag hij kon moeilijk ademen zei

 papa en dus trokken we samen zijn jas open ondertussen was mijn mama al hulp gaan halen ze kwam 

terug met twee agenten en die hadden een thermos deken mee genomen  en legde het over vinnie de 

agenten belde de ambulanse en mama zat te wachten de eerste was ons voorbij gereden maar bij de

 tweede was ze in het midden van de baan gaan staan de twee hollanders die ons hadden gevolgd 

hielpen ons met vinnie toen ze vinnie hadden in de ziekenwagen hadden gezet wachten we met 

spanning af of mama mee mocht gaan en dat mocht toen papa de ambulanse was aan het volgen 

belde meter ineens en ze vroegen of het met me ging en ik zei nee en papa vertelde wat er was gebeurd 

papa heeft me dan bij meti en opi afgezet en dan zorgden zij voor mij maar nu komt mijn mama of 

papa   naar mij elke dag ze wisselen af om mij te zien en zo gaat het nu met mij.