Op naar Leuven

Tot nader order worden we morgen om 11u opgehaald om naar Leuven overgeplaatst te worden. Ook al gaan we daar waarschijnlijk niet meer op intensieve zorg zitten, we verwachten dat de bezoekregels er een stuk strenger zullen zijn. Misschien altijd dezelfde ouder om te blijven slapen en geen stimulerende Rik-bezoeken meer. We zullen het morgen wel vernemen.

Het is geen goed idee om verwachtingen te hebben en toch beeld ik me in dat we niet lang in Gasthuisberg zullen blijven - misschien tot na verwijdering van de hechtingen op maandag en daarna op naar revalidatie. Kan ook totaal anders uitpakken, we zien wel.

Vandaag was tot dusver echt een toffe dag. Toen ik vanochtend aankwam, was er tijd om het gemak een ijskoffietje te drinken want de onderwijzeres was weer met Vinnie bezig. Bart wist te zeggen dat ze een echt goeie nacht gehad hebben. Vinnie heeft redelijk rustig geslapen van 1u30 tot 9u30. Revolutionair! Ik wens mezelf en Vinnie voor vannacht een even positief verloop toe. Wat de onderwijzeres betreft, ze heeft hem vandaag een knutselwerk met stickers laten maken en ze zei enorm onder de indruk te zijn van zijn algemene vooruitgang sinds dinsdag. 

Vinnie is al heel de dag zijn ondeugende zelf (pretoogjes, plagerige blikken) en hij heeft een pak meer gesproken. Nog altijd al fluisterend, maar hij zegt nu veel meer dan enkel het hoogstnodige en gebruikt volzinnen. Toen hij daarnet aangaf terug pijn te krijgen, hebben we meteen iets van pijnstilling bijgevraagd en nu slaapt hij rustig. Ik hoop dan ook voor hem dat hij vandaag geen crisis moet doormaken zoals de vorige namiddagen, so far so good.

Als hij straks wakker wordt, gaan we misschien nog eens de gang op. Daarstraks heeft hij voor de eerste keer volledig zelfstandig de gang doorkruist. Pure filmster-allures: kaarsrecht stappend in zijn badjasje, zelfzekere blik en met de verplegers die net niet in applaus uitbarstten.

Hij heeft het ziekenhuis ook al rijdend doorkruist vandaag: we zijn bij een oogarts mogen gaan om naar de felrode bloeduitstorting in zijn rechteroog te laten kijken. Er is blijkbaar niets qua functionaliteit beschadigd en het bloed zal na verloop van tijd vanzelf wegtrekken, top.

De neurochirurg hebben we tenslotte een laatste keer gezien, hij gaf nog wat technische info mee over de titanium plaatjes die hij in de schedel gebruikt heeft. Vinnie vond het allemaal best stoer. Ik hoop die mindset te kunnen gebruiken als hij zijn litteken gaat zien. Zorgen voor later. Vandaag was een toffe dag, punt.